Munt

Het geslacht Mentha staat bekend om zijn grote productie van etherische oliën en de pepermunt (Mentha x piperita) is daarop beslist geen uitzondering. Pepermunt is een toevallige kruising tussen watermunt (Mentha aquatica) en de aarmunt (Mentha spicata). Deze meestal steriele bastaard is ergens in de zeventiende eeuw ontdekt in Engeland in een veld met muntplanten. Pepermunt is een zich snel verbreidende, meerjarige plant die een hoogte kan bereiken van een meter. Hij bloeit van juli tot en met september met kleine van lila tot naar blauw neigende bloemen.

In Nederland is het een algemeen voorkomende planten en dat komt omdat hij zowel op voedselrijke als voedselarme grond kan gedijen

[Foto: Sten Porse]

Het eerste deel van zijn wetenschappelijke naam, Mentha, is Latijns maar verder terug in de tijd is het als minthe een oud-Grieks woord. Wij kunnen echter nog wat verder terug in de tijd een spoor terugvinden. In het Linear B, een schrift dat gebruikt werd voor het schrijven van een vroege vorm van het Grieks vinden we het woord mi-ta. Daarna zijn alle taalkundigen het spoor bijster geraakt en ze claimen gemakszuchtig dat het van een onbekend en van oorsprong pre-Europees woord moet stammen. Aangezien ik geloof dat het oud-Grieks voor een deel gevormd is uit het nog oudere Egyptisch, kunnen we eens aan de overkant van de Middellandse Zee kijken. Woorden hadden daar vele betekenissen, maar mi was soms 'mond' en ta was een vrouwelijke uitgang. Priesteressen stopten een blaadje munt in de mond van overleden landgenote want je moest tenslotte wel met een frisse adem in het dodenrijk aankomen. Het tweede deel, Piperita, is gelukkig wat eenvoudiger te verklaren: piper is het Latijnse woord voor 'peper' en het verklaart de erg sterke smaak en geur van de bladeren.

Munt maakt zelfs deel uit van de Griekse mythologie. Volgens een legende was de nymf Minthè verkikkerd op de god Hades. Toen zijn vrouw Persephone dat ontdekte, veranderde ze Minthè uit kwaaiigheid in een onbelangrijke plant. Hades kon die toverspreuk niet ongedaan maken, maar kon het effect wel verzachten door haar een heerlijke geur te geven.

In Nederland is de munt als keukenkruid wat ondergewaardeerd. In Engeland wordt geen lamsvlees gegeten zonder een mint sauce en in zuidelijker gelegen landen wordt de munt verwerkt tot bekende bijgerechten als tzatziki en raita.

Elke muntsoort heeft zich volgens de volksgeneeskunst al eeuwenlang bewezen. Als pijnstiller zou het onovertroffen zijn, terwijl het als kruidenthee gedronken zou moeten werken tegen diarree en als middel om de menstruatie op gang te brengen. Het wordt toegepast bij koorts en bij alle andere inwendige en uitwendige ontstekingen. Mocht je zo ziek zijn dat je bloed opgeeft dan zou een combi van munt in azijn een probaat middel moeten zijn.

Wetenschappelijk onderzoek[1] heeft de antibacteriële en ontstekingsremmende werking van de munt ondertussen officieel aangetoond. Het meest actieve stofjes van de pepermunt zijn menthone, isomenthone en 1,8-cineole. Weet u dat ook weer.

Koop je Griekse munt hier.

[1] Mimica-Dukic et al: Antimicrobial and antioxidant activities of three Mentha species essential oils in Planta Medica -2003